Het ouderschap kan heel dankbaar en verrijkend zijn, maar ook veeleisend, frustrerend en uitputtend. Ouders hebben de belangrijke taak om de volgende generatie groot te brengen. Toch zijn de meeste mensen onvoldoende voorbereid op hun taak als ouder. De uitdaging van alle ouders is om gezonde, goed aangepaste kinderen groot te brengen in een liefdevolle, voorspelbare omgeving.

Als mama van twee kinderen én na jaren ervaring als leerkracht in het secundair onderwijs, besef ik maar al te goed dat het opvoeden een leerproces is met vallen en opstaan, een gebalanceerd mengsel van nabijheid, afstand, controle en loslaten. Niet voor niets luidt het spreekwoord: “Ieder huisje heeft zijn kruisje.”

Toch gaat het in sommige situaties te ver en kan een gezin nood hebben aan extra ondersteuning. Wanneer gedragsproblemen te lang aanslepen kan er een escalerende spiraal van aversief gedrag tussen ouder en kind/jongere ontstaan. Ouders voelen zich machteloos en na een tijd voelt een kind zich misschien afgewezen.

Gedragsproblemen kunnen van allerlei aard zijn. Er kunnen problemen zijn met dagelijkse rituelen, ongehoorzaamheid, een zwakke luisterhouding, agressie, slaapproblemen, gebrek aan zelfvertrouwen, pestproblemen op school, zwakke inzet voor toetsen, verslaving, …

Volgens mij zijn gedragsproblemen complex en worden door verschillende elementen bepaald:

-Er zijn kindfactoren (bv. temperament, hoogsensitiviteit, gezondheidsproblemen, …).

-Er zijn factoren in de opvoedingsaanpak (bv. inconsequente aanpak, tekort aan grenzen, … ).

-Er zijn familiale factoren (bv. huwelijksproblemen, veel stress binnen het gezin, bepaalde patronen die worden doorgegeven over verschillende generaties heen …).

Als klinisch psycholoog ga ik tijdens een eerste gesprek (enkel met de ouders) samen met jullie kijken waar jullie graag extra ondersteuning of begeleiding voor wensen en welke werkwijze passend is. Elk gezin is anders en elke situatie vraagt een aanpak op maat. We kunnen opteren om eerder gedragstherapeutisch te werken. Dan wordt vooral met de ouders gewerkt rond opvoedingsvaardigheden. Ik gebruik daarbij een aangepast stappenplan en werkbladen van het Positief Pedagogisch Programma (kind / tiener).

Maar het kan ook aangewezen zijn om met het kind of de jongere zelf af te spreken (als kinderpsycholoog). Wanneer familiale factoren eerder een rol spelen kan een familieopstelling een goed instrument zijn om verstrikkingen aan het licht brengen. Methodes kunnen ook gecombineerd worden. Zo kan Triple P verwerkt worden in de sessies individuele psychotherapie en healing wanneer bv. een mama last heeft van depressieve gevoelens.